مدافع میانی مدرن در واقع یک مدافع میانی است که وظایفی مشابه یک مدافع میانی سنتی دارد، اما وظایف بیشتری در اختیار دارد. در واقع مدافعان میانی مدرن به دنبال شروع حملات با بازی سازی و شکستن حملات حریف، در اطراف یا بالای بلوک حریف یا پرس با پاس‌های نافذ یا دریبل‌ها هستند. نقش مدافع میانی در طول زمان چگونه تغییر کرده است؟
واژه دفاع میانی از توسعه دفاع چهار دفاعی به عنوان رایج‌ترین شکل دفاعی در فوتبال نشات می‌گیرد. چیزی که در ساختار پرکاربرد WM یک خط از سه مدافع کناری بود، با افتادن یک هافبک در دفاع به یک خط دفاعی چهار نفره تبدیل شد.
تصور می شود که این ایده در برزیل و در واکنش به شکست آنها در فینال جام جهانی 1950 مقابل اروگوئه سرچشمه گرفته است. هدف قابل درک، امن تر کردن دفاع آنها بود.
با پیشرفت این نقش در طول زمان، مدافع میانی مدرن بسیار فراتر از یک مدافع است. آنها هنوز هم در مناطق مرکزی حفاظت و پوشش دفاعی ارائه می دهند، اما مدافعان میانی در حال حاضر زمانی که تیمشان مالکیت توپ را در اختیار دارد بسیار بیشتر درگیر هستند.
وظایف یک مدافع میانی مدرن چیست؟
مدافعان میانی مدرن اغلب برای به دست آوردن مالیکت توپ در موقعیت‌های عددی جهت برتری در برابر مهاجمان میانی حریف حرکت می کنند. بنابراین، یک مسئولیت کلیدی این است که زمانی که آنها فضای لازم برای انجام این کار را دارند، با توپ به جلو حرکت کنند. هنگام ساختن از عمق، دروازه بان همچنین می تواند بدن دیگری را به اضافه بار اضافه کند. اگر مهاجمی دروازه بان را ببندد، فضای بیشتری برای دفاع میانی ایجاد می کند تا با توپ جلو بیاید. هنگامی که مدافع میانی با توپ به جلو رفت، باید به دنبال پاس رو به جلو برای حفظ حرکت باشد. مدافعان میانی مدرن نیز مسئول شکستن خطوط با پاس هستند. این‌ها اغلب در طول بازی عمق میدهند اما اگر در وسط زمین دریبل کنند، می‌توانند جلوتر هم بیایند. پاس‌های مبدلی که از داخل یا خارج به صورت گسترده برگردانده می‌شوند نیز می‌توانند به پیشرفت در زمین حریف کمک کنند.
تعویض بازی یا پاس های طولانی تر نیز بخش مهمی از بازی مدافع میانی مدرن است.
پاس‌های مورب به سمت وینگر کناری یا پاس‌های مستقیم‌تر با هدف اورلود، ارزش زیادی دارند.
مدافعان میانی مدرن همچنین باید حرکات مکرر در زیر توپ انجام دهند و در زمانی که یک حرکت تهاجمی باید از طریق دفاع تنظیم شود، از هم تیمی های هافبک حمایت کنند.
مسئولیت های خارج از مالکیت یک مدافع میانی مدرن چیست؟
علاوه بر مالکیت توپ، یک مدافع میانی مدرن باید تقریباً کار یک مدافع میانی سنتی را انجام دهد. این شامل سازماندهی خط دفاعی، برقراری ارتباط با هم تیمی ها و پیشتازی در ضربات ایستگاهی دفاعی است. به عنوان یک فرد، آنها از مناطق مرکزی مقابل دروازه دفاع خواهند کرد.
مسئولیت های کلیدی مدافع میانی مدرن عبارتند از:
- مهار ضربات
- انجام تکل
- مهار و دفع توپ
- رقابت برای توپ به صورت هوایی و زمینی
با این حال، از آن جایی که بازی برای تشویق مدافعان کناری به حمله هر چه بیشتر توسعه یافته است، مدافعان میانی مدرن باید به اندازه کافی چابک باشند تا مناطق وسیع تری را پوشش دهند. آنها همچنین باید بتوانند ضد حملات حریف را تا زمانی که هم تیمی ها به موقعیت خود باز می گردند، به تعویق بیاندازند، و به اندازه کافی جسورانه برای فشار گذاشتن و حمایت از پرس بالا، جسارت داشته باشند. انجام این کار باعث می شود زمین بازی برای حریف کوچکتر شود.
بهترین مدافعان میانی مدرن چه کسانی هستند؟
یکی از آنها ویرجیل فن دایک، لیورپول فن دایک یک مدافع میانی قدرتمند است. او در هوا قوی است، هنگام دفاع تک به تک، خونسرد و قابل کنترل است و بدون توجه به حریف، از نظر فیزیکی تحمیل کننده است. او یک رهبر در زمین است، به طور منظم با هم تیمی های خود ارتباط برقرار کرده و سازماندهی می کند. روی توپ، او با پاس‌های خود خطوط را می‌شکند و در تعویض بازی مهارت خاصی دارد.
مزایای بازی با یک مدافع میانی مدرن چیست؟
یک مدافع میانی مدرن، گزینه‌های کنترل و پاس را در زمان بازیسازی ارائه می‌دهد، که به تیم کمک می‌کند بر مالکیت توپ مسلط شود و موقعیت‌های بیشتری خلق کند.
با تغییر قانون ضربات گل در آستانه فصل 2019/20، مدافعان میانی که در داشتن مالکیت توپ خوب هستند، اکنون می توانند در محوطه جریمه خود از دروازه بان خود پاس دریافت کنند. یک مدافع میانی با دامنه پاس خوب می تواند به اتصال سریع و به روش های مختلف به بازیکنان مهاجم کمک کند.
بهترین مدافعان میانی می‌توانند پاس‌های خود را بسته به استراتژی دفاعی حریف تطبیق دهند، چه پرس می‌کنند یا در یک بلوک عقب می‌نشینند. یک مدافع میانی که با توپ به جلو می رود، می تواند بارهای عددی را نیز در خط میانی ایجاد کند. این به نوبه خود می تواند به آزادسازی هم تیمی های خود در جلوتر کمک کند.
معایب بازی با یک مدافع میانی مدرن چیست؟
اشتباهات یا خطاهای فردی در هنگام بازی از پشت می تواند به موقعیت های بزرگی برای حریف منجر شود. هر چه حریف توپ را به گل نزدیک‌تر کند، موقعیت‌های بهتری ایجاد می‌کند. نقش مدافع میانی مدرن به بازیکنانی همه کاره نیاز دارد که می توانند از راه های مختلفی بر بازی تأثیر بگذارند.
اگر آنها نتوانند تمام جنبه های نقش مورد نیاز خود را با استانداردهای بالا انجام دهند، چه در مالکیت و چه خارج از مالکیت، رویکرد تیم ممکن است آسیب ببیند.